Danuta Szaflarska odbierze w tym roku nagrodę za całokształt twórczości przyznawaną przez Polską Akademię Filmową w najbliższy poniedziałek 4 marca podczas Gali wręczania Polskich Nagród Filmowych Orły 2013.
Danuta Szaflarska (urodz. w 1915 roku) ukończyła w 1939 roku warszawski Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej. Aktorstwo nie było jednak jej pierwszym wyborem. Szaflarska chciała zostać lekarzem, ale nie było jej stać na studiowanie medycyny, zaczęła więc naukę w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie. Los zrządził, że tych studiów nie ukończyła, zachorowała bowiem na tyfus. Kiedy doszła do zdrowia, jej koledzy z gimnazjum namówili ją, by zdawania na studia aktorskie.
Jej debiut miał miejsce już po wybuchu wojny 14 września 1939 r. Do 1941 roku występowała w Teatrze Polskim w Wilnie, a potem do końca okupacji w teatrach konspiracyjnych (1942-45). Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka. Po wojnie występowała w Teatrze Starym w Krakowie (1945-1946), Teatrze Kameralnym w Łodzi (1946-1949), a od 1949 r. w teatrach warszawskich: Współczesnym (1949-1954), Narodowym (1954-1966) i Dramatycznym (od 1966). Sławę przyniosła jej rola Haliny Tokarskiej, łączniczki w powstaniu warszawskim w „Zakazanych piosenkach”. Jej inne wybitne kreacje to m.in. role w filmach: Diabły, diabły (1991), Żółty szalik, Pożegnanie z Marią (1993), Tydzień z życia mężczyzny (1999), Pora umierać (2007), Ile waży koń trojański (2008) i ostatnia w „Pokłosiu (2013)
Szaflarska otrzymała wiele nagród: w 2007 za rolę w filmie Pora umierać (nagroda dla najlepszej aktorki podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Orła oraz nagrodę aktorską Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia"), dwukrotnie, w latach 1991 (za Diabły, diabły) oraz w 1993 (za Pożegnanie z Marią) za drugoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Złotą Kaczkę (2008) dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego. Polska Nagroda Filmowa Orzeł, w kategorii najlepsza drugoplanowa rola kobieca, przypadł jej za rolę w „Ile waży koń trojański?". 8 marca 2008 odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd, na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.
Szaflarska ma w tym roku szansę na kolejną nagrodę; jest nominowana w kategorii Najlepsza główna rola kobieca za kreację w "Pokłosiu".
em, stopklatka.pl
Jej debiut miał miejsce już po wybuchu wojny 14 września 1939 r. Do 1941 roku występowała w Teatrze Polskim w Wilnie, a potem do końca okupacji w teatrach konspiracyjnych (1942-45). Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka. Po wojnie występowała w Teatrze Starym w Krakowie (1945-1946), Teatrze Kameralnym w Łodzi (1946-1949), a od 1949 r. w teatrach warszawskich: Współczesnym (1949-1954), Narodowym (1954-1966) i Dramatycznym (od 1966). Sławę przyniosła jej rola Haliny Tokarskiej, łączniczki w powstaniu warszawskim w „Zakazanych piosenkach”. Jej inne wybitne kreacje to m.in. role w filmach: Diabły, diabły (1991), Żółty szalik, Pożegnanie z Marią (1993), Tydzień z życia mężczyzny (1999), Pora umierać (2007), Ile waży koń trojański (2008) i ostatnia w „Pokłosiu (2013)
Szaflarska otrzymała wiele nagród: w 2007 za rolę w filmie Pora umierać (nagroda dla najlepszej aktorki podczas 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, Orła oraz nagrodę aktorską Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia"), dwukrotnie, w latach 1991 (za Diabły, diabły) oraz w 1993 (za Pożegnanie z Marią) za drugoplanową rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Złotą Kaczkę (2008) dla najlepszej aktorki stulecia kina polskiego. Polska Nagroda Filmowa Orzeł, w kategorii najlepsza drugoplanowa rola kobieca, przypadł jej za rolę w „Ile waży koń trojański?". 8 marca 2008 odsłoniła swoją gwiazdę w Alei Gwiazd, na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.
Szaflarska ma w tym roku szansę na kolejną nagrodę; jest nominowana w kategorii Najlepsza główna rola kobieca za kreację w "Pokłosiu".
em, stopklatka.pl